IJsdansen wordt uitgevoerd met één man en één vrouw die samen verschillende bewegingen, passen, patronen, in harmonie met elkaar en met de muziek uitvoeren. Deze discipline kan vergeleken worden met “ballroom-dansen” maar dan op ijs. Er wordt niet gesprongen, er worden weinig pirouettes uitgevoerd, het koppel mag elkaar niet langer dan 5 seconden loslaten en er mag niet boven het hoofd gelift worden. IJsdansers verdiepen zich in opgelegde verplichte dansen (bv. Foxtrot, Tango, Quickstep,…) om op deze manier de verschillende schaatstechnieken onder de knie te krijgen. Ze schaatsen zowel op klassieke als op moderne muziek. Op ijsdanswedstrijden wordt er door de deelnemers zowel een short dance als een free dance gereden. Per schaatsseizoen wordt er een thema en een verplichte dans vastgelegd. Het is de bedoeling om deze volledige verplichte dans te verweven in de “Short Dance “, die o.a. wordt aangevuld met een passen- en twizzle reeks en een lift. 

In de “Free Dance” wordt het ijsdanskoppel aangemoedigd origineel en gevarieerd uit de hoek te komen. Het thema en genre van deze kür kan vrij gekozen worden, maar deze moet enkele verplichte elementen bevatten zoals bijvoorbeeld passenreeksen, synchroon twizzles, lifts en ijsdanspirouette in koppel.